Onder druk van grote veranderingen ontstaan er soms ineens kleine lichtpuntjes. Sinds de oorlog in Oekraïne zijn de Samenwerkende Algemene Ziekenhuizen een waardevol initiatief gestart om medicijnen en medische hulpmiddelen af te leveren bij zorgorganisaties in Oekraïne. Verschillende (zorg)organisaties dragen ieder vanuit zijn eigen expertise enorm bij aan de continuïteit van medische zorg in Oekraïne. Vanuit Thaesis hebben wij dit programma vanaf de start pro bono strategisch ondersteund waar wij konden.
Hoewel de aanleiding verschrikkelijk is, is het hoopvol om te zien hoe snel unieke samenwerking binnen de zorg tot stand kan komen. Ik denk dat in deze unieke situatie ook lessen zitten voor de toekomst van de zorg in Nederland.
🥼 Hoe kunnen we het hoofd bieden aan de groeiende zorgkosten? Hoe zorg je ervoor dat jong én oud profiteren van een optimaal ingericht zorgstelsel? En wat doen we met al het afval dat deze gezondheidszorg voortbrengt: kan dat niet duurzamer?
Wat opvalt in de verschillende rapporten die hierop een antwoord proberen te formuleren, is de nadruk op twee zaken:
– Samenwerking: zorgorganisaties opereren niet autonoom en de zorg is niet een op zichzelf staande sector, maar opereert in samenhang met de rest van de maatschappij
– Preventie: want voorkomen is beter dan genezen en het is effectiever om structurele oplossingen te zoeken voordat het water je aan de lippen staat.
Daarom in deze nieuwsbrief een aantal inspirerende inzichten op een rij van hoe de toekomstbestendige zorg eruit zou kunnen zien als we deze twee ingrediënten samen weten te brengen. Het allerliefst op een duurzame manier, zonder dat een grote verandering ons daartoe dwingt.
